شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران(شارا)، آنچه از نظر می گذرد گزیده ای از دیدگاه های مطرح شده برخی از مدیران، اساتید، صاحب نظران و کارشناسان روابط عمومی است که پیرامون این موضوع در قالب اقتراح ارایه می شود:

دفاع روابط عمومی ها از حقوق صنفی

دکتر افخمی، استاد دانشگاه علامه طباطبایی:

روابط عمومی ها برای دفاع از حقوق صنفی خود باید تقویت و حمایت شوند. ما در روابط عمومی هنوز سندیکای حرفه ای برای دفاع از حقوق شاغلان روابط عمومی نداریم، به طوری که اگر فردا عده ای را از روابط عمومی به اصطلاح اخراج کنند، هیچ صنفی وجود ندارد که از حق و حقوق شان دفاع کند.

روابط عمومی بیرونی که در سایر کشورها به مفهوم شرکت ها و موسسات روابط عمومی فعال هستند؛ یعنی موسساتی که فعالیت های روابط عمومی را به صورت مشاوره ای، خدماتی و تولیدی انجام می دهند برای خود از یک بدنه حرفه ای برخوردارند. این موسسات و شرکت ها باید صنفی داشته باشند  تا بتوانند از حقوق شان دفاع کنند. این بدنه را ما در کشورمان اصلاً توسعه نداده ایم.

تشکل صنفی در وهله اول به نظامنامه نیاز دارد. سازمان جدیدی را نباید تاسیس کنیم، بلکه باید نقش و کارکرد انجمن های فعلی را که بیشتر بر آموزش و خدمت متمرکز شده در جهت دفاع از حقوق صنفی، نظارت بر رفتار اعضا و حفظ شئون حرفه ای هدایت شود. بنابراین با تقویت تشکل های حرفه ای جایگاه واقعی تعریف و تثبیت می شود.

     روابط عمومی ها و معاونت پارلمانی

دکتر عزیزی، رییس فراکسیون ارتباطات و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی:

مهم ترین هدف از تشکیل فراکسیون ارتباطات و روابط عمومی مجلس اعتلای نام روابط عمومی است و مدیران روابط عمومی بعنوان بازوی مدیریت سازمان ها و نهادها می توانند سازمان یا نهاد خود را به عرش یا فرش ببرند متاسفانه در جامعه ما هر کسی که کاری بلد نیست را به واحد روابط عمومی معرفی می کنند.

 چرا باید مدیران روابط عمومی بخش های خصوصی بهتر از مدیران روابط عمومی بخش دولتی عمل کنند چرا سازمانی مستقل به عملکرد روابط عمومی ها نظارت نمی کند؟ اینجانب با توجه به این مشکلات “فراکسیون ارتباطات و روابط عمومی” را تشکیل دادم. با توجه به تشکیل فراکسیون ارتباطات وروابط عمومی مجلس به دولت جدید پیشنهاد می کنم بجای استفاده از معاونین پارلمانی که اینجانب خیلی های آنها را نمی شناسم از مدیران روابط عمومی با سابقه استفاده کند یا اینکه وظیفه معاونت پارلمانی زیر نظر مدیریت روابط عمومی وزارت یا سازمان مربوطه تعریف شود درحقیقت معاونت پارلمانی با مدیریت روابط عمومی ادغام شوند با انجام این کار وزرای محترم یا مدیران سازمان راحت تر می توانند با مجلس تعامل برقرار کنند.

     تشکیل سازمان نظام روابط عمومی در کشور

علیرضا ابوالفضلی، دبیر فراکسیون روابط عمومی در مجلس شورای اسلامی:

تنها با ایجاد سازمان نظام روابط عمومی در کشور است که می توان گفت روابط عمومی ها از منشور و قانون ضابطه مندی تبعیت می کنند. اینجانب طراح و اولین فردی بودم که خواستار روابط عمومی نظام مند شدم و پیشنهادی کاملا کارشناسی و با مطالعه در خصوص ایجاد سازمان نظام روابط عمومی در کشور را مطرح نمودم که مورد استقبال هم واقع شد. اما تعدد انجمن ها، موسسات و گروه های مستقل روابط عمومی در کشور سبب شد تا این امر تا به امروز محققق نشود. تنها توانستیم از طریق جلب نظر کمیسیون اجتماعی مجلس، فراکسیون روابط عمومی در مجلس شورای اسلامی ایجاد کنیم.

با تشکیل سازمان نظام روابط عمومی در کشور می توانیم همه معاونت های روابط عمومی در سازمان ها و نهاد ها را شناسنامه دار کنیم و برای آنها تشکیل پرونده دهیم و هر فرد که در پست و منصب روابط عمومی در هر جای کشور مشغول باشد می تواند دارای کد و شماره نظام روابط عمومی باشد. درغیر این صورت مشروعیت فعالیت نخواهد داشت. باید هدف از ایجاد روابط عمومی پیشبرد اهداف سازمان در قالب ابعاد تبیین شده باشد. اما این کافی نیست و روابط عمومی ها در کشور باید یک صدا و هماهنگ باشند. این گونه خواهد بود که وضعیت روابط عمومی در کشور مطلوب می شود.

روابط عمومی ها و نظام اطلاع رسانی جدید 

دکتر سید محمد صحفی، معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی(در دولت دوم اصلاحات):

روابط عمومی ها باید یک نظام اطلاع ‏رسانی جدید را مبتنی بر راست‏گویی، صداقت، شفافیت و کاملاً متفاوت با سیاست های تبلیغاتی و توده ‏گرایانه قبلی پایه‏ریزی کنند. توقعات و مطالبات مردم و جامعه مدنی از «دولت تدبیر و امید» بسیار فراگیر و گسترده است. همان‏ طور که می‏ دانیم آقای “دکتر روحانی” با شعارها و گفتمانی که ناشی از رویگردانی مردم از برخی شعارهای تند و افراطی قبلی بود به پیروزی رسید. رأی معنادار مردم به ایشان، با توجه به شعار اعتدال و توسعه و تغییر رویکرد دولت از گرایش به “پوپولیسم” به سوی “عقلانیت”، مهم‏ترین مسئله پیش روی دولت است. بر این اساس روابط عمومی ها باید تلاش کنند.

اول: مردم را با گفتمان این دولت و اثرات اجرای آن بیش‏تر آشنا کنند؛

دوم: به مردم و مخاطبان بگویند که چرخش کشور از سیاست‏ های افراطی به سوی عقلانیت و گردش امور بر مدار اعتدال و چیدن میوه های آن و دیدن تاثیر آن در مسائل اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی کشور امری درازمدت است و مردم را آماده کنند تا در این فرآیند دولت را یاری دهند؛

سوم: برای مشارکت مردم و ایفای نقش واقعی در اداره امور، فرهنگ‏‏ سازی کنند؛

چهارم: یک نظام اطلاع ‏رسانی جدید را مبتنی بر راست‏گویی، صداقت و شفافیت و کاملاً متفاوت با سیاست های تبلیغاتی و توده ‏گرایانه قبلی پایه ریزی کنند.

این محورها به روابط عمومی ها کمک خواهند کرد تا از یک سو سازمان اجرایی خود را با رویکرد جدید و پیش نیازهای آن آشنا کنند؛ وعده های بی پایه ندهند و مردم را با ساز   و  کارهای واقعی تولید و خدمات در کشوری که گرفتار تحریم ها و محاصره اقتصادی است آشنا سازند و از سوی دیگر مردم را صاحبان اصلی کشور و محرم بدانند و آنها را از واقعیات اقتصاد و مسائل اجتماعی آگاه کنند. به خاطر دشواری کار و فرصت های از کف رفته، به نظر می رسد در دولت آقای دکتر روحانی کاری بسیار بزرگ و گسترده در انتظار روابط ‏عمومی هاست و تنها افرادی باتجربه و با دانش و تسلط کافی به این مقوله‏ ها می توانند حوزه روابط عمومی دستگاه ‏های دولتی را مدیریت کنند.

     مردم و نهاد دولت

دکتر مهدخت بروجردی، رییس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری:

وظیفه روابط عمومی ها در شرایط کنونی که مردم به دولت تدبیر و امید، امید بسیاری بسته اند؛ تلاش در جهت کاستن شکاف ایجاد شده بین مردم و نهاد دولت است. وجود تحقیقات گسترده در گذشته حول محور «چرا مردم به اخبار منتشر شده از سوی رسانه های داخلی و روابط عمومی ها بی‌اعتماد شده اند؟ حاکی از تضعیف اعتماد بین نهاد دولت و مردم است». در این موقعیت حساس به اعتقاد من اصلی ترین وظیفه روابط عمومی ها “بازسازی دوباره بنای اعتماد اجتماعی و سیاسی مردم به دولت و مسئولان است”.

به اعتقاد من تا حدودی (و نه به صورت قطعی) می توان گفت که روابط عمومی های دولتی در چند سال اخیر اعتقاد و تمایل چندانی به استفاده از نظریات علمی و تعریف شده در حوزه ارتباطات و اثراتی که این تئوری های علمی می تواند در بهبود ارتباط دولت با افکار عمومی داشته باشد، نداشت. و متأسفانه اعتقاد براین بود که مخاطبان و مردم هرچه را که از روابط عمومی ها و رسانه ها انتشار می یابد، به صورت کامل و بدون هیچ گونه تفکری می پذیرند؛ این در حالیست که مخاطبان امروزی ما، افرادی کاملاً فعال و متفکر محسوب می شوند.

حال اگر به الگو روابط عمومی “  گرونیک و هانت” (الگوی نمایندگی مطبوعات یا تبلیغات، الگوی اطلاع رسانی، الگوی دوسویه ناهمسنگ و الگوی دو سویه همسنگ)که نمایانگر ارزش ها، هدف‌ها و رفتارهایی است که سازمان ها در کار روابط عمومی خود اعمال می کنند، می توان گفت که روابط عمومی های وابسته به سازمان ها و نهادهای دولتی در چندسال اخیر (خواسته یا ناخواسته) از الگوی نمایندگی مطبوعات یا تبلیغات و همچنین از نظریه سوزن تزریقی (که مخاطبان را افرادی منفعل و به شدت تحت تاثیر اخبار و اطلاعات منتشر شده می داند)، استفاده می کرده است.

وقتی الگوی قالب در روابط عمومی صرفاً تبلیغات و سوزن تزریقی باشد و قائل به این دیدگاه که مخاطب هرچه می شنود را باور می کند، در درازمدت موجب سلب اعتماد مردم و افکار عمومی خواهد شد. نکته بسیار مهم در این دیدگاه این است که حق سوال کردن به رسمیت شناخته نمی شود؛ در حقیقت چنین فضایی نقطه مقابل دموکراسی است.

     مدیریتی با تدبیر و امیدمحور

مهدی باقریان، رییس موسسه کارگزارروابط عمومی:

چنین به نظر می رسد دکتر حسن روحانی دوره ریاست جمهوری اش را به شیوه‏ای بسیار مثبت شروع کرده و به افکار عمومی توجه مناسبی نشان می دهد. رئیس دولت یازدهم از همان آغاز کار و فعالیت خود، علاقه خویش را به جذب قلوب و اذهان مردم از طریق داشتن سعه صدر و شفافیت بیشتر نشان داد. او از مردم خواست که «با او» کار کنند نه «برای او».

او همچنین اطمینان داد که روابط با سایر ملل و کشورها تقویت می‏شود و این ماموریت را به خوبی در سفر تاریخی خود به نیویورک به منصه ظهور رساند. بنابراین بسیار دلگرم کننده است که رئیس جمهور منتخب ملت، خود را به ارتقاء سطح روابط بین‏الملل متعهد کرده است. متخصصان روابط‌عمومی می‏توانند در این فرآیند تاثیر عظیمی داشته باشند. این بدان معنی است که متخصصان روابط‌عمومی باید بیش از پیش پویاتر، حساس تر و مطلع تر باشند. این مسئله زمانی که بحران و محاصره اقتصادی رو در روی ایران قرار گرفته، اهمیت مضاعف می‏یابد.

همچنین سطح و جایگاه روابط‌عمومی باید به نحوی ارتقاء یابد که دولت بتواند افرادی را که واجد شرایط بهتر و برخوردار از تجربیات بیشتر هستند جهت تصدی مقام مزبور جذب نماید. این نه تنها سبب تقویت روحی شاغلان روابط‌عمومی خواهد شد بلکه سبب افزایش حیثیت و ایجاد انگیزه در آن‏ها برای هر چه بهتر انجام دادن وظایف شان می‏شود.

نقش و اهمیت روابط‌عمومی جزء تفکیک ناپذیر دولت خوب است. در عین حال، رابطه‏ای مبتنی بر همزیستی در جایی وجود دارد که روابط‌عمومی بتواند به تقاضاهای متغیر درون دولت و جامعه جواب دهد.

نیاز به شاغلان کاملا تعلیم دیده برای اهداف ملی و بخصوص در دفاع موثر و ارتقاء نام کشور در سطح بین‎المللی فوق العاده بدیهی است. امروزه همه کشورهای جهان نسبت به تبلیغات نامطلوب و حتی در مقابل گزارش‏های منفی یا غیرمنصفانه رسانه‏ها آسیب پذیرند. ایران نیز مستثنی نیست. این وضعیت بخصوص در این دوره پرخطر، مصداق دارد.

به همین دلیل فعال کردن شورای اطلاع رسانی دولت با رویکرد جدیدتر و کلان تر، می‏تواند اقدام نویدبخشی باشد. این شورا با برنامه ریزی مناسب باید به تشویق مردم بپردازد تا در ابتکارات مختلف روابط‌عمومی که توسط دولت برای رسیدن به اهداف وحدت، یکپارچگی و توسعه ملی اجرا می‏شود، مشارکت نمایند.

این شورا باید در طراحی و اجرای کارزارهای مختلفی که اهمیت ملی و بین‏المللی زیادی دارد درگیر شود. از جمله کارزارهایی که شورای مزبور می‏تواند انجام دهد کارزار ملی تشویق و امید و اعتماد ملی، کارزار ضد تحریم، کارزار حق صلح آمیز هسته‏ای، کارزار صلح جهانی، کارزار دیپلماسی عمومی، کارزار مبارزه با مواد مخدر، کارزار آموزش ایدز، کارزار ضد تورم، کارزار ضد احتکار، کارزار ایمنی جاده‏ها و غیره می‎باشد.

فعالیت‏های شورای اطلاع رسانی دولت باید شامل انواع کارزارهای اطلاعاتی و تبلیغاتی، برنامه‏های ملی، بین‏المللی و شهروندی باشد و در این تلاش‏ها و کارزارها از «روابط‏عمومی یکپارچه» به طریق مناسب استفاده کند.

اگر شورای اطلاع‏رسانی دولت در مقام عمل آماده انجام دادن اصلاحات لازم و کارهای بزرگ در نگرش‏های ریشه دار به تلاش‏ها و فعالیت‏های ارتباطی نباشد، قطعا نمی‏تواند از فرصت‏هایی که مردم در 24 خرداد 1392 فراهم و عرضه کردند به نفع کشور بهره برداری کنند.

اگرچه رسانه‏های گروهی در تامین و انتشار اطلاعات و نیز آگاهی‏های منتج به تغییر، نقشی حیاتی بازی می‏کند، اما پذیرش ایده‏ها و اصلاحات جدید غالبا مستلزم به کار گرفتن رویکرد یکپارچه در ارتباطات است.

قطعا آیندة دولت یازدهم در میزان روابط مشارکتی بین مردم، رسانه‏ها، روابط‏عمومی و مسئولان دولتی قرار دارد. این هدف با درک مخاطب، برقراری ارتباط صادقانه با رسانه‏ها، برخورداری از یک روابط‏عمومی قوی و ایجاد نفوذ مشارکتی در قلوب مردمی است که قرار است یک دوره جدید از مردمسالاری دینی را تجربه کنند. این باید با اِعمال برنامه‎ریزی تفصیلی برای شناسایی و درک مخاطبان و سپس ایجاد طرح محتوایی که مبنای درگیر کردن و در و رای آن مشارکت منصفانه و بزرگوارانه با مردم را تشکیل می‌‎دهد، شروع شود.

این امر مستلزم مدل سرویس یکپارچه‌ای است که نظارت، برنامه‌ریزی، مجاری، جامعه، محتوا و سنجش را در بر بگیرد. همچنین مدیریتی با تدبیر و امیدمحور را می‌طلبد که قادر به گردهم آوردن ساختارهای سازمانی و تیم‌های متبح�'ری منطبق با کار دشوار هر مأموریت باشد.

از اینرو دولت یازدهم برای ایجاد و تقویت رابطة خود با مردم باید تعریف جدیدی داشته باشد و نظام ارتباطی خود را بر مبنای مشارکت مردم در برنامه‏ریزی‏ها و با درک صحیح از اهمیت جایگاه و نقش روابط‏عمومی‏ها و رسانه‏ها در معادلات داخلی و بین‏المللی پی ریزی نماید.

     سیاست تدبیر و امید در روابط عمومی ها

سیدشهاب سیدمحسنی، عضو هیات مدیره انجمن متخصصان روابط عمومی:

در یک ارزیابی کلی از وضعیت روابط عمومی هادر چند دهه اخیر می توان گفت این حرفه و فن همواره در کشور با فراز و نشیب هایی از لحاظ جایگاه ونوع کارکردهایش روبه رو بوده است که نقطه مشترک اکثریت دولت ها برای توسعه وتقویت روابط عمومی ها را می توان تهیه و ابلاغ انواع آیین نامه های مختلف جایگاه، وظایف و اختیارات روابط عمومی ها در دستگاه های دولتی اشاره کرد که متأسفانه مفاد آیین نامه های مذکور در سازمان ها کمتر به مرحله اجرایی شدن رسیده است و همچنان بیشتر واحدهای روابط عمومی در سازمان ها از آن اقتدار و کارآمدی لازم برخوردار نیستند و کماکان دارای رویکردی مراسم گرا به جای تحلیل گرایی و حرفه گرایی در فعالیت ها و برنامه هایشان بوده اند.

ازسویی دیگربا توجه به رویکرد دولت تدبیر و امید و برنامه های اعلام شده به نظر می رسد در این دوره شاهد نگاهی نو به روابط عمومی ها باشیم چرا که شعار امید و ایجاد نشاط بین مردم یکی از وظایف و ماموریت های اصلی روابط عمومی هاست و تا واحدهای روابط عمومی مورد حمایت و توجه قرار نگیرید و از اقتدار و کارایی لازم بهرمند نشود نمی توانند نقش مهم امید آفرینی را درجامعه ایفاء نمایند.

به هرحال واحدهای روابط عمومی در سازمان ها یکی از اعضاء مهم اتاق فکر سازمان محسوب می شوند که بتوانند مشکلات را به بهترین نحوی شناسایی و درصدد رفع آن برآمده و به دنبال رضایت حداکثری مخاطبان سازمان ها باشند. به نظر می رسد در اولین گام برای اعتلای دانش و حرفه روابط عمومی در کشور باید متولیان واقعی روابط عمومی ها در بدنه دولت مشخص شوند و در مرحله بعد نظام و قانون جامعی برای واحد های روابط عمومی تهیه و تدوین شود و مدیریت و راهبردی روابط عمومی ها در این دوره بایک برنامه چهارساله با بهره گیری از نظرات صاحب نظران این رشته تدوین و به مرحله اجراء رسد. به بیانی دیگر باید گفت برای رسیدن به دوره طلایی روابط عمومی در کشور لازم است نگاه مدیران ارشد سازمان ها به روابط عمومی تغییر کرده و از واحد تدارکات، تبلیغات و تشریفات به روابط عمومی حرفه ای، تحلیل گرا و کارشناسی تغییر یابد و در عمل از واحدهای روابط عمومی در حوزه جایگاه، نیروی انسانی و اعتبارات حمایت لازم بعمل آید. از همه مهم تر در رأس روابط عمومی های کشور مدیران متخصص، اندیشمند و صاحب تفکر ارتباطی قرار گیرند تا بتوانند این حرفه و فن و هنر را با رویکرد تخصصی و حرفه ای خود ارتقاء و اعتلاء بخشند.

 "دولت تدبیر و امید" و روابط عمومی

هوشمندسفیدی، رییس موسسه آرمان روابط عمومی:

روابط عمومی در ایران ـ مثل سایر بخش ها ـ در انحصار دولت است. روابط عمومی بخش خصوصی رشد نکرده، متولی ندارد و فاقد انسجام و مدیریت خاص برای رشد و بالندگی است. در حال حاضر و پس از گذشت 6 ماه از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، هیچ نهاد یا شخصی، سیاست های دولت را در حوزه روابط عمومی مطرح نکرده و به نظر می رسد رویه ناصواب دولت های نهم و دهم که روابط عمومی را به حال خود واگذار کردند و فقط به ذکر اطلاع رسانی دولت بسنده کردند، همچنان ادامه دارد و این واقعاً دردناک است، زیرا بیانات رئیس جمهور یازدهم، مملو از ارزش ها و رویکردهای ارتباطی است، لیکن به نظر نمی رسد بخش یا نهاد خاصی آنها را به راهبرد و راهکار تبدیل کند و اگر پس از 8 سال تحمل و صبر، باز شاهد روال قبل باشیم، اصلاً قابل قبول نخواهد بود.

لذا، سرنوشت روابط عمومی در ایران در دستان دولت است. بر این اساس، از دولت تدبیر و امید انتظار می رود برای کمک به توسعه روابط عمومی در بخش های دولتی و غیردولتی برنامه روشن، جامع و ملهم از دیدگاه های نهادهای مدنی و نخبگان را ارائه داده و به اجرای آن کمک کند.

روشن شدن ریاست شورای اطلاع رسانی دولت، انتصاب دبیر شورای اطلاع رسانی دولت و عضویت حداقل دونفر از صاحب نظران روابط عمومی در بین 5 عضو متخصص شورای اطلاع رسانی دولت، می تواند به این رویکرد کمک کند.

من بر این باورم روابط عمومی در دولت تدبیر و امید، نقش کلید طلایی را دارد و به کارآیی سایر کلیدهای آقای روحانی کمک می کند و کارایی دولت به کارآیی و اثر بخشی روابط عمومی گره خورده است، غفلت از این واقعیت، دولت را به بیراهه کشانده، ناکام کرده و رویکرد پوپولیستی آن را روز به روز پر رنگ تر خواهد ساخت. زیرا، افکار عمومی این دولت را سرکار آورده و تکریم آن در دستان نهاد روابط عمومی ممتاز و سرآمد است. با روابط عمومی های ضعیف، سرمایه اجتماعی دولت کاهش خواهد یافت و در این صورت، همکاری ملت ـ دولت صدمه خواهد دید. دولت باید بداند زمان با شتاب پیش می رود و این شایسته نیست که هنوز برنامه ای برای توسعه روابط عمومی ندارد یا آن را اعلام نکرده است.

نهاد روابط عمومی درحال حاضر با چالش های بسیاری رو به روست که دولت باید آنها را مدیریت کند و سامان بخشد، از جمله:

1ـ ضعف ساختاری روابط عمومی

2ـ ضعف آموزش روابط عمومی

3ـ ضعف بینشی و عملکردی دست اندرکاران روابط عمومی

4ـ ضعف نهادهای مدنی روابط عمومی

5 ـ ضعف اعتباری و مالی روابط عمومی

6  ـ ضعف روابط عمومی در بکارگیری فناوری های نوین ارتباطی و فقدان تجهیزات لازم برای عملکرد اثر بخش آن

راهکارهایی که باید برای اعتلای روابط عمومی در پیش گرفته شوند، در پاسخ های قبل مورد توجه قرار گرفت.

همه آنها را می توان در قالب یک "سند توسعه" مدنظر قرار داد لیکن در رأس همه آنها، پذیرش تولی  گری روابط عمومی توسط دولت و پیامدهای ناشی از آن است. سکوت دولت درخصوص نهاد روابط عمومی، شکننده و تلخ است. دولت باید در این خصوص اعلام موضع کند، مدیران کارآمد را در رأس روابط عمومی ها به کار گیرد و در تقویت آن اهتمام ورزد.

     تعامل فعالان روابط‌عمومی با دولت

امیر عباس تقی‌پور، عضو هیئت ‌مدیره انجمن روابط‌عمومی:

دکتر حسن روحانی، نه تنها در هنگام رقابت‌های انتخاباتی بلکه پس از آن هم تعامل با مجامع، سازمان‌ها و انجمن‌های صنفی را یکی از مهم‌ترین برنامه‌های دولت خود اعلام ‌کرد‌ه‌اند. دقت در به کار گماردن افراد متخصص و ماهر در پست های کلیدی روابط عمومی، منجر به ایجاد رضایت‌مندی بیشتر در جامعه مخاطبان وزارتخانه یا سازمان مربوطه و مشارکت فعالانه متخصصان این حوزه در تصمیم‌سازی ها و تصمیم‌گیری‌های کلان خواهد شد. افراد متخصص و درس پس داده، امکان ایجاد هم‌افزایی از طریق جلب مشارکت و بهره‌مندی از نظرات استادان و کارشناسان این حوزه را برای شناسایی و حل مسائل ارتباطی سازمان متبوعشان خواهند داشت حال آنکه استادان و کارشناسان یک حوزه، خیلی حاضر به ارائه طرح و پیشنهاد به افراد غیر متخصص نیستند.بررسی سوابق عزل و نصب‌ها در حوزه روابط‌ عمومی مؤید این نکته است که در برخی از انتصاب‌های پیشین، اعتماد بین منصوب کننده و منصوب شونده، تنها ملاک نصب بوده و سایر فاکتورهای مهم، نظیر تجربه، دانش و مهارت‌های حرفه‌ای مورد توجه قرار نگرفته و شاید هم مرجعی برای معرفی افراد توانمند و شناخته شده، در کار نبوده است. اقدام اخیر، می‌تواند به مثابه در اختیار قرار دادن بانک اطلاعات حداقلی از متخصصان روابط‌عمومی به وزرای دولت تلقی شود. حداقلی از این بابت که همچنان، نیاز به ایجاد بانک جامع اطلاعات متخصصان حوزه مدیریت ارتباطات و از جمله روابط‌عمومی‌ها محسوس است.

برای پاسخگو بودن یک وزارتخانه یا سازمان بزرگ باید افردی با قابلیت انجام کارهای بزرگ، انتخاب شوند تا بتوانند با بهره‌گیری از پشتوانه فکری و تجربی قوی، شناخت مناسب و تجزیه و تحلیل مسایل به ارایه راه‌حل‌های ارتباطی مؤثر بپردازند.

   شنیده شدن صدای مردم

محمد امامی، رییس انجمن متخصصان روابط عمومی استان یزد:

رزمایش قدرت مردمی ایران با مشارکت بالای 72 درصدی ولی نعمتان جامعه در نهایت صلابت در سراسر گیتی طنین افکن شد و مردم اگر چه نه در حد شکوفاترین به قدر وسع مقدر و تلاش و همت و تدبیر بزرگان مورد علاقه خود مسیری نو و راهی پرامید را برگزیده و آغاز کردند.

 اگر بپذیریم که «میزان؛ رأی مردم است» و رأی مردم را زینتی ندانیم، «تدبیر»، حکم می کند که باید همواره خواست مردم را در تمامی زمینه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و ... احصاء کرد و صدای آنان را شنید، و خواست عمومی مردم را مبنای برنامه ریزی و عمل قرار داد.

شناخت نیازها، آرزوها و خواست های مردم و شنیدن به موقع صدای آنان و واکنش عقلانی و با تدبیر نسبت به آن، می تواند امید را در جامعه زنده کند و مسیر پیشرفت و اعتلای میهن اسلامی را هموار سازد. لذا برای دستیابی به این شناخت و شنیدن صدای مردم باید برنامه داشت و قفل های پنجره های ارتباطی با ولی نعمتان جامعه را با کلید تدبیر گشود. به این منظور به نظر می رسد نهاد روابط عمومی در کشور از جمله ساز و کارهایی است که می تواند با توجه به رسالت، اهداف و وظایف مردم دارانه و مردم مدارانه اش، یاریگر دولت تدبیر و امید باشد.

 در دولت تدبیر و امید ، اولویتی بالاتر از برنامه ریزی و اقدام برای شنیدن صدای مردم و پاسخگویی عملی به خواست های منطقی و معقول و قانونی آنان نیست. به همین جهت تقویت نهادها و سازمان های مردم نهاد روابط عمومی و همچنین نهاد روابط عمومی دولت، می تواند و باید مورد توجه رییس جمهور منتخب و دولت قرار گیرد.

 باید تاکید کنیم که شنیدن به موقع صدای مردم و ترتیب اثر بخشیدن به آن، به ساز وکارهایی حرفه ای و تخصصی نیازمند است که روابط عمومی یکی از مهم ترین آنهاست. با آرزوی این که دولت، با توجه به این ضرورت مهم و راهبردی، با کلید تدبیر خویش، جوانه های امید را در دل های مردم سراسر میهن اسلامی سبزتر و بارور سازد.

روابط عمومی و منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید

محمدرضا غفوری رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت صنعت، معدن و تجارت

در هفتمین بند از «منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید» که در اولین جلسه هیئت دولت یازدهم قرائت شد آمده است "نگاه و هدف خود را به سازمان تحت مدیریت خود محدود نکنم، بلکه تعاملات بین سازمانی و هم‌افزایی های فراسازمانی را مدنظر قرار دهم. در این راه به ویژه با وزارت‌خانه‌های هم‌گروه، فراتر از منافع سازمانی و با هدف دستیابی به اهداف ملی همکاری مؤثر داشته باشم."

همچنین بند های 10 و 11 این منشور به مولفه هایی اشاره دارد که بطور مستقیم در حوزه فعالیت های نهاد روابط عمومی قرار می گیرد و آن اینکه "نظرات تخصصی مدیران قبلی، کارمندان، منتقدان و مشاوران مستقل خود را جویا شوم و به آن توجه ویژه کنم" و  بند یازدهم که اشعار می دارد "حق مردم در دسترسی به اطلاعات را پاس دارم، شفافیت اطلاعاتی را مبنای عمل قرار دهم؛ در ارایه اطلاعات به آنان و تعامل با رسانه‌ها فعالانه و با رویکرد مثبت عمل کنم و در این مسیر با نظام اطلاع‌رسانی دولت هماهنگ عمل کنم."

توجه به اهمیت نقش و جایگاه روابط عمومی ها در ارتباطات سازمانی و مردمی و حوزه های مختلف خبری و اطلاع رسانی، به ویژه روابط عمومی، بر کسی پوشیده نیست. اما آنچه در این میان حایز اهمیت است انتظاری است که از مدیریت این جایگاه و مسئولیت خطیر به ویژه در دولت تدبیر و امید که بر گفتمان و رویکرد عقلانیت و اعتدال استوار است، می رود.

پاسخ به این انتظارات را با اتخاذ تدابیر و برنامه های منسجم امید آفرین می توان داد. تقویت و بهبود روند ارتباطی در حوزه های تحت مدیریت و در راستای انعکاس اخبار، برنامه ها، عملکرد و ارتباط و تعامل مستمر، خلاق و پویای دولت تدبیر و امید در این زمره از فعالیت های روابط عمومی ها قرار می گیرد.

بهبود روابط رسانه ای در راستای گسترش اطلاع رسانی و شفاف سازی های مورد نظر در منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید از طریق برقراری ارتباط مستمر و موثر با مجموعه دستگاه های اجرایی، مردم، رسانه ها و افکار عمومی بخشی دیگر از انتظاراتی است که از جامعه پرتلاش روابط عمومی کشور می رود. با توجه به توانمندی های تخصصی و برخورداری از روحیه مسئولیت پذیری، سخت کوشی، تعامل گرایی، نقد پذیری و مشورت گرایی، فصل جدیدی از فعالیت های روابط عمومی ها در چارچوب سیاست ها و گفتمان دولت تدبیر و امید آغاز شده است.

اگرچه اعتقاد بر آن است که تأثیر گذاری بر افکار عمومی و تغییر نگرش عموم درمورد یک موضوع، کاری بس مشکل است و هرگز نمی توان نظر شکل گرفته عموم را در ارتباط با یک مسئله مهم به راحتی تغییر داد اما روابط عمومی دارای رابطه ای دوسویه با افکار عمومی است و هم از افکار عمومی نقش می پذیرد و هم می تواند تأثیر گذار باشد. تأثیر گذاری بر افکار عمومی کار ساده ای نیست و این هنر روابط عمومی است که با به کارگیری شیوه های جذاب و کارآمد و بدون توسل به مکر و خدعه، بتواند نقش موثر خود را در روشنگری اذهان عمومی ایفا کند. روابط عمومی برای تأثیرگذاری برافکار عمومی، به «رسانه ها» نیازمند است و از این رو در یکی از تعریف های روابط عمومی، به این مهم اشاره شده است و روابط عمومی را «کاربرد خردمندانه رسانه ها برای تنویر افکار عمومی» تعریف کرده اند. بنابراین، افکار عمومی در ارتباط با مسایلی شکل می گیرد که به دور از ابهام مطرح گردند تا بتوانند موافقان و مخالفانی داشته باشند و به اصطلاح "دوقطبی" و از اهمیت حیاتی در نزد افکار عمومی برخوردار باشد. تأثیرگذاری بر افکار عمومی فرآیندی تخصصی است و مسئول روابط عمومی باید با کاربرد خردمندانه رسانه ها و استفاده از شیوه های درست، در تنویر افکار عمومی و امید آفرینی بکوشد و از طرف دیگر از «افکار عمومی» نیز برای پیشبرد مجموعه کاری خود بهره ببرد تا رشد و اعتلای سازمانی، تحقق منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید و در نهایت موفقیت و پیروزی مجموعه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران عزیزمان را شاهد باشیم.

 اتخاذ راهبرد ارتباطی در دولت یازدهم 

میرزا‌بابا مطهری‌نژاد، عضو هیئت مدیره انجمن روابط عمومی ایران

یکی از عواملی که در سرنوشت هر موسسه‌، گروه و فرد اهمیت و ارزش اساسی دارد و آنها را در نیل به هدف‌ها یاری می‌دهد‌، کیفیت رابطه آنها با افراد و مخاطبین حقیقی و حقوقی است که با آنها سر و کار دارند و همچنین با افکار عمومی جامعه‌ای است که در آن به فعالیت مشغولند‌. هر اندازه این ارتباط بطور مفیدی مستقر و به شکل مؤثر‌ی گسترش یافته باشد‌، به همان نسبت آن فرد‌، گروه و موسسه در دستیابی به اهداف خود موفق تر است. اکنون به عنوان یک اصل اساسی در مدیریت پذیرفته شده است که افراد مؤسسات برای رسیدن هر چه بهتر و راحت تر به مقاصد خود نیازمند به حسن رابطه و درک متقابل و توسعه تفاهم با یکدیگر و عموم مخاطبین هستند.

مدیران به دلایل فوق‌، در تشکیلات خود اقدام به تاسیس دفتر‌، واحد یا بخش تحت عنوان «روابط عمومی» کرده‌اند تا از طریق آن ارتباط مفید و موثر را با افراد داخل و خارج سازمان برقرار نمایند و با آگاه کردن‌، تشویق‌ و ترغیب آنان‌، به اهداف مدیران‌، سریع‌تر‌، راحت‌تر‌ و با هزینه کمتر جامه عمل بپوشانند‌. دست‌اندر‌کاران چنین دفاتری همه روزه در تلاشند تا با استفاده از تکنیک‌ها و تخصص‌های حرفه روابط عمومی‌، به گسترش تفاهم و ارتباط مؤثر بپردازند .

ضمنا نکته قابل توجه و تامل این است که بر‌اساس پیش‌بینی‌های انجام شده‌، مخاطبین دولت در بخش‌های اجتماعی‌، فرهنگی‌، اقتصادی‌ و خدماتی همه جمعیت ایران‌ و بخش عظیمی از جمعیت جهان را در بر‌می‌گیرد. مطالبات و نیاز‌های مخاطبان و نیز پیام‌های رئیس‌جمهور و وزرا از جنس مطالبات و نیاز‌ها و پیام‌ها‌ی روزمره‌، میان‌مدت و دراز‌مدت ‌و حتی از نوع چشم‌اندازی است ‌و حتی رویداد‌های اجتماعی‌، فرهنگی‌، اقتصادی درون این مخاطبین‌، رویداد‌هائی متنوع و‌ از نوع چیزی است که در جامعه ‌جریان دارد‌، خطای بزرگ ارتباطی این است که انتظار پاسخ به این مطالبات در کوتاه‌مدت را تقویت کند‌. بنابراین طبیعی است که رسانه‌های جمعی و ارتباطات سنتی و فعالیت معمول روابط عمومی نتواند پاسخگوی این ارتباط باشد‌، باید با رویداد‌سازی ارتباطی هم زمینه انتقال پیام‌ها را به جامعه مخاطب گسترش داد و هم زمینه مشارکت در وظایف ‌مدیریتی را فراهم ساخت‌. باید ‌خیلی زود‌تر از این زمان حتی در دوران بعد از انتخابات تا تنفیذ و تحلیف ‌و رأی اعتماد به این مهم پرداخته می‌شد‌. ولی به مصدا‌ق‌ مثل معروف که « ما‌هی را هر وقت از آب بگیرید‌، تازه است» باید توجه مسوولین فعلی به این مهم را برای جامعه ارتباطی و نهاد‌های روابط عمومی یک فرصت تلقی کرد و صمیمانه در کنار آنها قرار گرفت و الگوی جدیدی را بنیان نهاد. با این نگرش‌، مسئولین ارتباطات ریاست‌جمهوری ‌باید پس از مطالعات آغازین و بررسی دقیق‌تر فرایند‌ها و مراحل اجرائی‌، یک راهبرد ارتباطی صد روزه را با کمک اساتید و کارشناسان و نهاد‌های مدنی و علمی ارتباطی و فرهنگی و رسانه‌ای‌ تدوین و به دولت به معنای اعم و شخص رئیس دولت به عنوان اخص پیشنهاد می‌کردند‌، و با عنایت صاحب‌نظران ارتباطات و دست‌اندر‌کاران رسانه‌، خلاء‌های احتمالی طرح را تکمیل می‌کردند‌ تا طرح قابلیت اجرا پیدا کند.

از جمله اهداف مهم این راهبرد می‌تواند ظرفیت‌سازی رسانه‌ای و پر‌کردن این ظرفیت با هدایت و حمایت محققان‌، نویسندگان‌، گزارشگران‌، تهیه‌کنندگان و... و بر‌طرف کردن «ناهماهنگی‌های ادراکی» با مردم و رسیدن به اقناع در رابطه با برنامه ها و فرایند‌های‌ دولت تدبیر و امید باشد.بدیهی است‌، ارتباط موثر‌، انطباق «محتوا‌ی مقصود» و «تاثیر مقصود» با «محتوا‌ی مشهود» و «تاثیر مشهود» منظور است‌، که در آن تغییر سیاست‌ها و روش‌ها و برنامه‌ها به ضرورت ممکن و پذیرفته است.

ارتباطات با چنین نگرشی‌، امتیازات فراوانی را در بر دارد‌. تأکید بر تدوین چنین راهبرد ارتباطی صد روزه در سطح کلان و در سطح هر سازمان و وزارتخانه ستادی از این جهت است که راهبرد ارتباطی کارشناسانه چاره بی‌تدبیری‌هاست تا بیش از این چالش ناخواسته فراروی دولت امید ایجاد نشود.

  انتظارات از روابط عمومی در دولت یازدهم 

دکتر امیر مسعود امیر مظاهری،استاد جامعه شناسی ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامی

دولت ها و نوع نگاه آنها به مقوله ارتباطات و افکار عمومی، می تواند نقشی اساسی در تعیین نقش و جایگاه روابط عمومی در جامعه داشته باشند.

میزان اعتقاد دولت‌ها و نظام های سیاسی به «روابط عمومی» نشان دهنده میزان نیاز آنها به اعتماد افکار عمومی به عنوان سرمایه اجتماعی است.

طبیعتاً دولت‌ها در سازماندهی، هدایت و جهت‌دهی به فعالیت روابط عمومی‌ها در سازمان‌ها و دستگاه‌های اجرایی می توانند بسیار مؤثر باشند. حتی در کشورهایی که "بخش خصوصی" توسعه چشمگیری پیدا کرده است، ما شاهد آن هستیم که نوع نگاه و سیاست گذاری دولت ها نسبت به حوزه های ارتباطی، و نیز نوع نگاه کارگزاران سیاسی و اجتماعی نسبت به مقوله روابط عمومی و افکار عمومی می تواند در تعیین نقش و جایگاه روابط عمومی ها در جامعه بسیار موثر باشد. اینکه واقعاً دولت‌ها چقدر به برقراری ارتباط با مردم و افکار عمومی احساس نیاز می‌کنند و اینکه به چه اندازه به "اعتماد" به عنوان یک «سرمایه اجتماعی» نیاز دارند، می تواند در تعیین جایگاه روابط عمومی ها دارای اهمیت باشد. همچنین نیاز به «ایجاد مشارکت و همدلی» در جامعه مقوله دیگری است که می توانند از موارد ارتقای نقش و جایگاه روابط عمومی در جامعه باشند.

هنگامی که می خواهیم درباره نقش روابط عمومی در ایجاد «توازن و اعتدال» صحبت کنیم و اینکه روابط عمومی چگونه می تواند روحیه «نشاط و امید» را در جامعه گسترش دهد؛ شاید بهتر باشد که علاوه بر نگاه کارشناسی به موضوع مورد نظر؛ مقوله پژوهش، آموزش و مشاوره ارتباطی را مورد توجه قرار دهیم. یعنی آنچه که بیشتر روابط عمومی های سازمان ها و نهادهای دولتی و خصوصی برای تنظیم برنامه‌های شان به آن وابسته هستند. بر این اساس روابط عمومی ها باید از آموزش و پژوهش برای تصمیم سازی و مشاوره به مدیران ارشد سازمان استفاده نمایند. متأسفانه مشاوره ارتباطی، عنصری است که کمتر در جامعه ما و در سازمان های ما مورد استفاده قرار می گردد و در این خصوص روابط عمومی ها باید با استفاده از تحقیق و پژوهش و با انتقال مفاهیم به دست آمده به مدیران ارشد سازمان، آن هم از طریق به کارگیری ابزاری به نام "مشاوره ارتباطی" مدیران ارشد سازمان را در تصمیم گیری های خود و رعایت اصل «صداقت، انصاف، اعتدال و توازن در گفتار و رفتار» یاری رسانند.

انتظارات از دولت جدید

محورهای بسته اعتلای دانش روابط عمومی ازسوی انجمن متخصصان روابط عمومی:

1) آیین نامه های اجرایی وظایف و اختیارات روابط عمومی‌های دستگاه‌های اجرایی که بارها از سوی هیات دولت صادر شده است، دقیقا مورد توجه کلیه مدیران و سازمان‌ها و دستگاه‌های دولتی قرار گیرد و کاملا اجرا شود تا ضمن پرهیز از برخوردهای سلیقه‌یی، امکان هماهنگی و یکپارچگی در فعالیت‌ها و واحدهای روابط عمومی فراهم آید.

2) روابط عمومی در ایران هنوز از فقدان یک قانون جامع رنج می‌برد و این امر نه تنها بسیاری از فرصت‌های رشد و خدمت رسانی را از روابط عمومی‌ها گرفته، بلکه بهره‌گیری از ظرفیت‌های محدود فعلی را نیز برای آن‌ها دشوار ساخته است، ضروری است که با تشکیل یک کارگروه تخصصی، آیین‌نامه جامع "صنعت ـ هنر" روابط عمومی تنظیم و تدوین شود و پس از طی مراحل قانون و تصویب نهایی، برای اجرای به کلیه سازمان‌ها و نهادهای دولتی ابلاغ گردد.

 3) از آنجا که جایگاه سازمانی روابط عمومی به طور گسترده‌ می‌تواند بر میزان کارایی و دامنه فعالیت‌های آن تاثیر بگذارد، براساس دیدگاه علمی و مستند نظریه‌پردازان و کارشناسان مرجع انتظار می‌رود همان‌گونه که در آخرین مصوبه هیات وزیران در سال 1386 آمده، کلیه واحدهای روابط عمومی، مستقیما زیر نظر مدیر ارشد سازمان فعالیت کنند و این امر، رسماً در نمودار تشکیلاتی و آیین‌نامه‌ها اجرایی شود.

4) با توجه به نقش نظارت و ارزیابی در پیشبرد کلیه امور مدیریتی، به ویژه ساز و کارهای ارتباطی و با عنایت به ضرورت تقویت بنیه علمی و حرفه ا‌یی و اخلاقی روابط عمومی، پیشنهاد می‌شود یک نهاد قوی و صلاحیت‌دار، مسوولیت مستقیم نظارت بر عملکرد روابط عمومی‌ها را بر عهده گیرد. بدیهی است چنین نهادی باید در گام‌های آغازین، تنظیم و تدوین آیین‌نامه‌ها و دیگر ابزارهای مورد نیاز در زمینه‌های ضوابط و معیارهای جذب و استخدام نیروی انسانی، شاخص‌های شایستگی برای انتصاب مدیران، منشور اخلاق حرفه ا‌یی، ملاک‌های ارزیابی عملکرد، استانداردسازی فعالیت‌ها، حفظ و صیانت از حقوق صنفی و حرفه‌یی و دیگر عرصه‌های مرتبط با روابط عمومی را در دستور کار خود قرار دهد.

5) از آنجا که پژوهش، اطلاعات و یافته‌های ارزشمندی را در اختیار برنامه‌ریزان قرار می‌دهد و احتمال موفقیت و نیل به اهداف آرمانی را افزایش می‌دهد، ضروری است کلیه مدیران و کارشناسان روابط عمومی، طراحان و اجرای طرح‌های پژوهشی را به عنوان پیش‌نیاز هرگونه فعالیت‌ ارتباطی، در دستور کار خود قرار دهند و انتظار می‌رود مدیران ارشد سازمان‌ها نیز از این رویکرد، حمایت همه جانبه به عمل آورند.

6) کلید اصلی رشد مستمر و حرکت شتابنده به سوی وضعیت آرمانی در روابط عمومی مستلزم اهتمام در بهسازی نیروی انسانی است و این امر مهم به کمک آموزش امکان‌پذیر است. از این رو انتظار می‌رود طراحی و اجرای دوره‌های آموزش آکادمیک در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی در رشته‌ روابط عمومی و گرایش‌های وابسته به جدیت بیش‌تری دنبال شود و برای آموزش‌های قبل از خدمت و ضمن خدمت نیز از سوی مدیران ارشد سازمان‌ها و مدیران روابط عمومی اهتمام جدی به عمل آید. بدیهی است طراحی و اجرای یک پژوهش جامع به منظور سنجش نیازهای آموزشی و اولویت‌بندی آن‌ها می‌تواند بر غنای فعالیت‌های آموزشی روابط عمومی بیافزاید.

7) اجرای درست و مطلوب قانون راهبردی مربوط به اصل 44 قانون اساسی در زمینه تداوم و تسریع خصوصی‌سازی مستلزم اطلاع‌رسانی وسیع و جامع و آماده‌سازی افکار عمومی داخلی و خارجی است. از این رو مدیران ارشد باید از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های روابط عمومی‌ها به شکلی سنجیده و آگاهانه در این زمینه استفاده کنند.

8) در ادامه سیاست خصوصی‌سازی و به تبع آن، بنا به ضرورت کوچک‌سازی واحدهای روابط عمومی و همزمان افزایش کارایی آن، لازم است روابط عمومی‌ها حداکثر استفاده را از رویکرد برون سپاری به عمل آورند و در این مسیر، نه تنها دامنه فعالیت‌های خود را محدود نسازند، بلکه با بهره‌مندی از حمایت مدیران ارشد سازما‌ن‌ها، بر کمیت و کیفیت برنامه‌ها و فعالیت‌های خود بیفزایند.

9) نظر به اینکه تولید علم و سرعت بخشیدن به جنبش نرم‌افزاری در موضوعات مختلف و از جمله روابط عمومی همواره مورد تاکید مقامات ارشد نظام بوده است، ضرورت توسعه فعالیت‌های انتشاراتی در عرصه روابط عمومی‌ اعم از کتاب و مجله، بیش از پیش احساس می‌شود. از این رو ضروری است دولت محترم، پیش زمینه‌های لازم برای تحقق این امر را فراهم سازد و مدیران ارشد سازمان‌ها نیز برای تسریع آن حمایت همه جانبه به عمل آورند.

10) روابط عمومی باید همگام با دیگر شاخه‌های علوم، بهره‌گیری از امکانات و ظرفیت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) را سرلوحه فنون و رویکردهای حرفه‌ایی خود قرار دهد و انتظار می‌رود مدیران ارشد سازمان‌ها همه گونه امکانات و زیرساخت‌های لازم را برای تحقق این امر خطیر در واحدهای روابط عمومی در سراسر کشور فراهم آورند. طبیعی است که بهره‌گیری سنجیده و آگاهانه از رسانه‌های جدید از جمله شبکه‌های اجتماعی، جزئی جدایی‌ناپذیر از این رویکرد است و باید به طوری جدی مورد حمایت قرار گیرد.

11) دستیابی به اهداف کلان روابط عمومی و کمک به ارتقای جایگاه و افزایش کارایی آن بدون آگاهی کامل مدیران ارشد سازمان از اهمیت و اثربخشی روابط عمومی امکان‌پذیر نیست. بنابراین، توجیه مدیران ارشد سازمان‌ها نسبت به این امر و تقویت انگیزه آنان برای حمایت جدی و همه جانبه از روابط عمومی‌ها باید در دستور کار قرار بگیرد و دولت فعالانه در این مسیر گام بردارد.

12) شکل‌گیری‌ انجمن‌ها و موسسات تخصصی و حرفه‌ایی در عرصه روابط عمومی، فرصت‌ها و ظرفیت‌های فراوانی را در اختیار دولتمردان قرار می‌دهد تا از آن‌ها به عنوان بازوهای کارشناسی و ارایه‌دهندگان خدمات تخصصی در جهت نیل به اهدافشان بهره گیرند. انتظار می‌رودحمایت جدی از این تشکل‌ها از سوی دولتمردان، یک ضرورت و اولویت حیاتی تلقی شود.

13) برگزاری همایش‌ها و جشنواره‌های علمی و تخصصی روابط عمومی در ابعاد ملی و بین‌المللی از اقداماتی است که طی سال‌های اخیر، عمدتا از سوی انجمن‌ها، موسسات و تشکل‌های حرفه ا‌یی غیردولتی انجام شده است. ضمن تقدیر و تشکر از طراحان و برگزارکنندگان این همایش‌ها و جشنواره‌ها، انتظار می‌رود از تکرار موضوعات و اجرای سطحی آن بپرهیزند و بر غنای علمی آن‌ها بیفزایند.

منبع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران(شارا)